آویشن نوعی ادویه است که از درختچه های وحشی به دست می آید. استفاده از آویشن محبوبیت زیادی بخصوص در میان ایرانیان دارد. آویشن حدود ۳۵۰ گونه دارد. در ایران ۱۴ گونه گیاه معطر و چند ساله دارد در مناطق مختلف ایران این گیاه با اشکال متفاوت می روید که با اسامی محلی متفاوتی شناخته میشود . در کتاب های طب سنتی فارسی هم با اسامی “حاشا “، “اوشن ” و ” صعتر الحمیر ” به این گیاه اشاره شده است . عطر و بوی آویشن با گیاهی به نام oregano ارگانو بسیار شبیه هم است ، البته از یک خانواده هم هستند . از آویشن میتوان به جای اورگانو در ادویه جات برای تهیه غذا ها استفاده نمود. از آویشن برای درمان و بهبود بیماری ها و همچنین در آشپزی استفاده می شود. طعم و مزه گیاه آویشن بطوری است که غذا را خوشمزه می کند. گیاه آویشن از برگ های نازکی همراه با گل های سفید به وجو می آید.
تاریخ استفاده از ادویه آویشن به قرون وسطی بر می گردد در آن زمان مردم فرانسه، ایتالیا و حتی کشورهای اسپانیایی زبان از آویشن برای درمان دردهایی همچون سرفه و سوء هاضمه استفاده می کردند. رفته رفته استفاده از آویشن به دلیل خواص درمانی گسترش پیدا کرد، و در سراسر پهنه جهان از این ادویه برای بهبود دردها استفاده می شود، حتی در کشور آمریکا گیاه آویشن را دم می کردند و برای درمان ریه و سرفه و حتی سرماخوردگی استفاده می کردند. هنوز هم استفاده از ادویه آویشن محبوبیت فوق العاده ای دارد.
آویشن نوعی درختچه ی وحشی است، که معمولا در بیابان ها رشد و نمو پیدا می کند. این درختچه کوتاه ولی در عین حال پرشاخه دارای برگ های نازکی است. این گیاه برای رشد به آفتاب کامل نیاز دارد این گیاه به هنگام رشد در فصل تابستان دارای گل های سفید چتری مانند می باشد.
نحوه کاشت این گیاه به این صورت است که تخم آویشن را در فصل بهار و یا تابستان در زمین ماسه ای می کارید و بعد از مدتی گیاه رشد می کند. ارتفاع این درختچه به حدود 30 الی 40 سانتیمتر می رسد. نکته ای که وجود دارد این است زمانی که برگ های آویشن تازه هستند می توانید از آنها استفاده کنید یعنی زمانی که گلهای گیاه به درستی باز نشده اند در آن زمان است که آویشن دارای طعم و مزه ی خاصی است. طریقه مصرف به این شکل است که برگ ها را چیده و پس از تمیز کردن و شستشو بر روی دستمالی می ریزند تا خشک شود و پس از خشک کردند خرد و یا آسیاب کرده و مورد استفاده قرار می دهند.
آویشن دارای خواص بیشماری است که در ذیل به برخی از آنها اشاره خواهیم نمود.
از آویشن برای درمان بیماری و همچنین برای آشپزی استفاده می شود. استفاده از آویشن سبب می شود غذاهای شما طعم و عطری خاصی به خود بگیرند. طبق تحقیقات به عمل آمده گیاه آویشن دارای اثر مهار کننده بر روی باکتری هایی دارد که سبب بیماری می شوند. دم نوش اویشن دارای خاصیت ضد عفونی کنندگی است.