انسیون که با نام بادیان رومی نیز شناخته می شود نام گیاهی علفی از تیره جعفری و از خانواده چتریان می باشد. کاشت آن مستقیم از طریق بذر صورت می گیرد، چرا که در این صورت بهره وری بیشتری دارد. خواص دارویی و درمانی دارد و به عنوان چاشنی در غذاها استفاده می شود و نوعی دمنوش هم به حساب می آید.
انیسون که به آن بادیان رومی نیز می گویند، بسیار شبیه به رازیانه است. بادیان رومی دارای ساقه ای استوانه شکل به ارتفاع 30 تا 50 سانتی متر می باشد. بادیان رومی دارای دانه هایی سبز رنگ گلابی شکل و کوچک می باشد که معمولا قسمت فوقانی آن نوک تیز بود و در حدو 5 خط برجسته 10 شیاری بر روی آن مشهود است. دانه های این گیاه کوچکتر سبزتر و کمی مایل به زرد می باشد. برگ های این گیاه قاعده ای و تا حدودی مدور تقسیم نشده می باشند. این گیاه دارای میوه های کوچک و معطر است. این گیاه بومی مناطق مدیترانه ای می باشد.
نکته ای که باید به هنگام کاشت گیاه انیسون به آن توجه داشت این است که زمان کاشت این گیاه نقش مهمی در افزایش عملکرد آن دارد. زمان مناسب برای کاشت بذر بادیان رومی هنگامی است که دمای خاک در عمق 3 تا 5 سانتی متری به 7 تا 8 درجه سانتیگراد برسد.
کاشت بذر انیسون در زمین اصلی نتایج به مراتب بهتری را در بر دارد و در بسیاری از کشورها از این روش استفاده می شود. بذرها را به صورت ردیفی در فاصله 20 تا 35 سانتی متری از یکدیگر می کارند. عمق مناسب برای بذر در حدود دو تا سه سانتی متر می باشد. مقدار بذر مور نیاز برای هر هکتار در حدود 16 تا 21 کیلوگرم می باشد. پس از کاشت بذر انجام غلتک مناسب به همراه آبیاری منظم سبب رویش بذرها و جوانه زدن آنها می شود. رشد اولیه گیاه انیسون کمی کند است. دارای طبعی گرم می باشد. محل رویش این گیاه در ایران مناطق شمالی و جنوب غربی است.
کاربرد انیسون:
از انیسون بیشتر به صورت دارو استفاده می شود. در طب سنتی کاربرد دارد. از بادیان رومی به عنوان دمنوش استفاده می شود. به عنوان یک طعم دهنده در غذاها به عنوان چاشنی مورد استفاده قرار می گیرد. مصرف آن خون را تصفیه و در درمان چاقی نیز مفید می باشد.