هل سبز از جمله گیاهان وحشی کوهستانی است که در مناطق کوهپایه ای رشد می کند. هل سبز از خانواده بزرگ زنجبیل می باشد. هل سبز را می توان به دو روش رویشی و بذری مورد کشت قرار داد. از هل سبز به عنوان یک طعم دهنده در انواع نوشیدنی ها و غذاها استفاده می شود. هل سبز خواص داروئی نیز دارد.
هل سبز گیاهی است وحشی که در مناطق کوهستانی و در کنار سایه درختان رشد و نمو پیدا می کند. هل سبز از خانواده زنجبیل است. هل سبز بومی مناطق شرق آسیا است. درباره ارتفاع درخت هل سبز باید گفت که ارتفاع این درخت در حدود سی تا پنجاه سانتی متر است گیاهی کوچک ولی پر خاصیت است. البته باید خاطر نشان نمود که در برخی مواقع ارتفاع این درختچه به حدود 3 متر نیز می رسد که دارای شاخه های هوایی و برگ های نوک تیز می باشد که به همراه گل ریز سفید مانند است. میوه این گیاه ناشکوفا با پوست تیره رنگ دانه های مختلف می باشد. در ایران استفاده از هل سبز به صورت کامل استفاده می شود، ولی در کشورهای دیگر بیشتر به صورت پودر و روغن مصرف می شود. از هل سبز در ایران به عنوان طعم دهنده استفاده می کنند.
کاشت هل سبز به دو روش بذری و رویشی (نشاء) تقسیم ریزوم انجام می شود. در روش رویشی توده های بزرگی از ریزوم را از گیاهی که در حال رشد است می برند و سپس آنها را از یکدیگر جدا و به توده های کوچکتری تبدیل می کنند. در این مرحله هر یک از توده های موجود باید دست کم یک سال و سن و جوانه برای رشد داشته باشند. پس از ان در زمین قابل کاشت چاله آماده کرده و هل سبز رویشی را در آن می کارند. در روش رویشی گیاه سریعتر رشد می کند.
در روش کاشت به صورت بذر ابتدا بذرها را به مدت 48 ساعت در آب قرار داده سپس بعد از آن در دستمال خیسی قرار می دهند تا جوانه بزند بذر جوانه زده را بلافاصله باید در زمین یا گلدان مورد نظر کاشت.
از هل سبز در مصارف گیاه شناسی و صنایع غذایی استفاده می شود. هل سبز دارای خواص داروئی و درمانی بیشماری است. از هل سبز درآشپزی و انواع نوشیدنی ها به عنوان یک طعم دهنده استفاده می شود.