نشاسته ماده ای پودر مانند به رنگ سفید و بی بو است که توسط تمام گیاهان سبز تولید می شود. از این ماده در خوراک انسان، حیوانات و در صنعت استفاده می شود. میوه ها وگیاهانی مانند برنج، ذرت، گندم و سیب زمینی سرشار از نشاسته هستند.

نشاسته یک زنجیره طولانی از گلوکز است که در غذاهای مختلف یافت می شود. نوعی از نشاسته، نشاسته مقاوم است و دلیل این مقاومت هضم نشدن آن در دستگاه گوارش است که بدون تغییر عبور می کند که همانند فیبر محلول عمل می کنند. تحقیقات علمی حاکی از آن است که با توجه به منحصر به فرد بودن الیاف نشاسته مقاوم خواص زیادی برای سلامتی انسان دارد اما متاسفانه این نشاسته در پخت و پر از بین می رود.

نشاسته مقاوم به باکتری های روده کمک می کند تا اسید چرب بیشتری تولید کنند. جو دوسر، برنج پخته شده و سرد شده و گندم منابع غنی از نشاسته مقاوم هستند.

نشاسته مهم‌ترین ترکیب کربوهیدرات در رژیم غذایی است که انرژی بدن را تامین می‌کند. در حقیقت نشاسته موجود در گیاهان تبدیل به قند می شود و انرژی بدن را تامین میکند نشاسته بر خلاف باور مردم چاق کننده نیست و کالری کم و فایده های بسیاری دارد.

در یک تقسیم بندی نشاسته شمال دو نوع گیاهی و حیوانی است.نشاسته حیوانی گلیکوژن نام دارد و از نظر ساختار و خواص با نشاسته گیاهی تفاوت بسیار دارد.

• نشاسته ذرت
• نشاسته گندم
• نشاسته سیب زمینی
• نشاسته برنج
• نشاسته تاپیوکا

طبع نشاسته سرد و خشک است.

از نشاسته برای پخت و پز و کارهای گوناگون استفاده می‌شود. زمانی که از نشاسته در تهیه سس‌ها و چاشنی‌ها استفاده می شود میزان غلظت آن ها را به میزان زیادی افزایش میدهد.

نشاسته در تولید کاغذ و پارچه، بستر کاشت دانه های ژله ای و رشد مخمرها نیز استفاده می شود.

همچنین نشاسته برای تولید چسب کاربرد دارد. در گذشته از نشاسته در شستن لباس ها ( صورت مخلوطی از نشاسته و آب) و اتوکشی بهتر استفاده می‌کردند.

نشاسته به خاطر اینکه ترکیبی از کربوهیدارت هاست و در حقیقت یک قند متراکم است، قند خون را تنظیم می کند، البته مصرف زیاد آن برای افراد دیابتی مضر است. این ماده هم چنین باعث تقویت سیستم گوارشی شده و موجب بهبود فرآیند هضم غذا می‌شود. علاوه بر این، نشاسته را می‌توان برای از بین بردن جوش استفاده کرد. از دیگر خواصی که نشاسته دارد، از بین بردن یبوست، بهبود جای زخم، شفافیت پوست، کاهش ابتلا به سرطان روده بزرگ و رفع اسهال است. نشاسته گلو را نرم میکند درد سینه و سرفه را کاهش میدهد.

• باقی ماندن مواد نشاسته‌ای در معده باعث ایجاد نفخ و گاز معده می‌شود و هضم و جذب مواد غذایی را به تاخیر می‌اندازد.
• مصرف نشاسته در ماه‌های اول بارداری می‌تواند منجر به نقص جنین شود.
• نشاسته می‌تواند باعث بروز حساسیت پوستی در کودکان و افراد حساس شود.

جدول ارزش غذایی نشاستهمقدار در ۱۰۰ گرمانرژی (کالری)۳۸۱ کیلوکالریکربوهیدرات۹۱.۲۷ گرمپروتئین۰.۲۶ گرمچربی۰.۰۵ گرمآب۸.۳۲ گرمفیبر۰.۹۰ گرمقند۰.۰۰ گرمکلسترول۰.۰۰ میلی گرم

گیاه بابونه گیاهی دائمی و کوچک است و به ارتفاع تقریبا ۳۰ سانتیمتر که بصورت خودرو در مزارع و کنار جاده ها می روید. ساقه آن به رنگ سبز مایل به سفید، برگ های آن کوچک متناوب و دارای بریدگی های باریک، نامنظم و پوشیده از کرک است.

گل های آن مجتمع در یک طبق که به طور منفرد در انتهای ساقه گل دهنده در تابستان ظاهر می شود. در هر طبق، گل های سفید در اطراف و گل های زرد در قسمت وسط قرار دارند.. بابونه دارای طبع گرم و خشک و از خانواده کاسنی و بومادران است .این گیاه خواص دارویی بسیاری داشته و به آن داروخانه سیار نیز اطلاق می شود.

گل بابونه یکی از قدیمی ترین گیاهان دارویی شناخته شده توسط بشر است. گل های بابونه خشک به دلیل سطح بالای آنتی اکسیدان ها تاثیر زیادی در سلامتی انسان دارند.

گیاه بابونه در اشکال مختلفی وجود دارد. مطالعات مختلف نشان می دهد گونه های آلمانی و رومی بابونه غلظت قوی تری از ترکیبات مفید و مواد مغذی را دارند. علاوه بر طعم و دسترس پذیری بالای چای بابونه، این ماده به خاطر مزایایی که دارد سال هاست که تحسین می شود. وجود فلاونوئیدها و سایر آنتی اکسیدان های قدرتمند تأثیر بسیار زیادی بر روی بدن خواهد داشت.

بابونه به عنوان داروی جایگزین موثری که تقریبا عاری از تاثیرات جانبی منفیِ شناخته شده ای است، نزدیک به ۵۰۰۰ سال به صورت دمنوش معمولی، عصاره‌ گیاهی، و به شکل مواد آرایشی جهت ایجاد آرامش، سرزندگی، جوان‌سازی، و طول عمر به کار رفته است.

آلمانی‌ها دست‌کم از سده‌ی اول میلادی از بابونه جهت درمان مشکلات گوارشی استفاده می‌کردند؛ طبق شواهد تاریخی، مصریان باستان این گیاه را پرستش می‌کردند و به خاطر خواص درمانگری این گیاه، جشنواره هایی را برگزار می کردند. گفته می‌شود زنان نجیب زاده‌ی مصری گل های بابونه را خرد می‌کردند و به پوست شان می مالیدند تا جوانی و درخشندگی پوست شان را حفظ کنند و به طور طبیعی نشانه های پیری را به تعویق بیندازند.

امروزه در صنعت لوازم آرایش آن را به تنهایی یا همراه با گیاهان دیگری از قبیل اکلیل کوهی، خلنگ و بنفشه به کار می گیرند. دم کرده ساده بابونه در استعمال خارجی روی پوست صورت برای حفاظت از پوست بهترین تاثیرها را دارد. شامپوی همراه با بابونه اندکی رنگ مو را روشن می گرداند. بابونه در کنار زیزفون و نعناع در برخی از کشورها بیشترین مصرف را در صنعت داروسازی دارد. عصاره ی بابونه و فرآورده های دارویی های حاوی این گیاه موجب افزایش سرعت ترمیم زخم و کاهش ترشحات و در نتیجه خشکی زخم می گردند . همچنین در درمان زخم بستر ـ سوختگی ناشی از آفتاب و ادرار سوختگی نوزدان کاربرد دارد.

برخی از روش‌های درمانی محبوب و کاملا طبیعی با استفاده از بابونه عبارت هستند از:

1. انتشار بخار حاوی بابونه در فضای خانه جهت کمک به خواب
2. مالیدن روغن بابونه بر روی پوست جهت التیام گزیدگی حشرات و خارش، و برای درمان طبیعی اگزما
3. افزودن بابونه به خمیر دندان یا مایع دهان شویه جهت کاهش دندان درد و التهاب
4. مصرف خوراکی بابونه برای پاکسازی کبد و درمان مشکلات گوارشی

بابونه عموما دارای خواصی است که از آن برای بهبود بسیاری از بیماری ها و وضعیت های مختلف استفاده می‌شود. یکی از مهمترین خواص بابونه درمان زخم معده و ورم معده است و جایگزینی مناسب برای داروهای نظیر Lozac و Zantac و غیره می باشد.

این گیاه به آسانی این مرض را درمان می کند. بیشتر کسانی که درد و سوزش معده دارند، می توانند با خوردن چای غلیظ بابونه سلامتی خود را دوباره به دست بیاورند

این گل همچنین می تواند به طور طبیعی درد ناشی از آرتروز، کمردرد، تب و درد بارداری را کاهش دهد. در برخی از نقاط جهان مانند مکزیک ، چای بابونه به زنان پس از زایمان داده می شود تا ماهیچه های شکمی خود را آرام کنند .

از مصرف بابونه و فرآورده های آن در اطراف چشم پرهیز باید کرد.

به علت موارد نادر حساسیت در استفاده بصورت موضعی با مقدار کم درمان شروع گردد.

استفاده بیش از حد از بابونه موجب تعریق زیاد، ورم چشم، سقط جنین، سردرد و سنگینی سر، پیدایش زخم در دهان، کاهش شیر مادران و ورم پروستات می شود.

مصرف همزمان بابونه با داروهای ضدانعقاد، بنزودیازپین، وارفارین، سیکلوسپورین و به طور کلی داروهای رقیق کننده خون و… و همچنین الکل ممنوع است.

* مصرف بابونه در بارداری و شیردهی در برخی افراد با آلرژی همراه است و باید از مصرف آن در این دوران اجتناب شود.

* استفاده از بابونه ممکن است به طور نادر باعث ایجاد واکنش های خفیف آلرژیک شود و در صورت مصرف بیش از اندازه، علائمی چون سردرد، زخم دهانی، ورم چشم، تهوع و استفراغ و تعریق زیاد ایجاد کند.

بهار نارنج (Orange blossom)، به گل های سفید رنگ درخت نارنج گفته می شود که در فصل بهار شکوفا می شوند و در پاییز و زمستان، جای خود را به میوه نارنج می دهد. از بهارنارنج در عطرسازی و ساختن اسانس، انواع نوشیدنی‌ های فصلی و عرقیجات و تهیه مربا، گز، سوهان و … استفاده میشود. بابـُـل و شیراز از شهرهای تولیده کننده بهار نارنج هستند. این محصول با رعایت شرایط بهداشتی از بهترین شکوفه های بهار نارنج تولید شده است.

متاسفانه در برخی فروشگاه ها از ترکیب مرکبات مختلف شامل لیمو شیرین، پرتقال، نارنگی و اندکی نارنج به عنوان بهار نارنج استفاده میشود. فروشگاه پوپونیک کیفیت این محصول را که از بهترین درخت های شیراز و بابل به دست آمده و با هیچ مرکبات دیگری مخلوط نشده است را تضمین میکند.

بهترین زمان برداشت و جمع آوری بهار نارنج نیمه دوم اردیبهشت می باشد. اولین و آسان‌ ترین راه برای استفاده از بهار نارنج، خشک کردن شکوفه‌ های آن است که آن را در جای تاریک خشک می‌کنند و بعد در شیشه‌ های درب دار نگهداری می‌کنند. در صبح خیلی زود در پای درخت پارچه های بزرگی پهن می کنند و به آرامی درخت نارنج را تکان می دهند تا بهار نارنج روی پارچه بریزد.

برخی از افراد بهار نارنج را خشک می کنند چون نگهداری بهار نارنج خشک، آسانتر است و در تمام طول سال می توان از عطر بی نظیر این گل استفاده کرد. برای خشک کردن بهار نارنج باید شرایطی را مهیا کرد. از جمله ی شرایط، آماده کردن محیطی کاملا تاریک که بهار نارنج را بلافاصله بعد از جمع آوری در محل تاریک خشک کنید تا رنگ گلبرگ های بهار نارنج تغییر نکند. از بهار نارنج استفاده های متعددی میشود. عرق بهارنارنج، شربت، مربا، عسل، دمنوش و شیرینی محصولاتی هستند که از بهارنارنج تهیه میشود.

نارنج درختی است به ارتفاع ۶-۴ متر، همیشه سبز، بدون کرک، دارای تیغ‌های بلند از خانواده Rutaceae با ساقه‌ ای دارای پوست تقریباً صاف متمایل به خاکستری؛ ‌برگ‌ های پایا، متناوب و تخم مرغی به درازای ۱۰ – ۷.۵ سانتیمتر با انتهای نوکدار، کناره‌ های دالبری،‌ به رنگ سبز تیره و براق با دم‌ برگ بالدار؛ گلهای منفرد و یا مجتمع به شکل گروهی، سفید رنگ، درشت‌ تر از گل پرتقال با تعداد پرچم‌ ها ۲۰ یا بیشتر؛ میوه و تخمدان کروی یا تخم‌مرغی به قطر ۸-۷ سانتیمتر با ‌دو قطب فرو رفته، سطح پوست میوه ناصاف و دارای برجستگی‌های کوچک به رنگ زرد نارنجی و گوشت ترش و نسبتاً تلخ است.

میوه نوعی «سته» به قطر تا ۱۰ سانتیمتر با پوست ضخیم و نارنجی‌ رنگ است. پوست میوه، تلخ‌مزه ولی آب درون آن، ترش است. قسمت مورد استفاده نارنج، گل، پوست میوه و آب نارنج می‌باشد که همگی دارای خواص دارویی هستند. خلال بهار نارنج شامل پوست بیرون خشکیده میوه رسیده سیتروس اورانتیوم جدا شده از لایه گوشتی سفید می‌باشد. گل‌ های بهار نارنج به صورت منفرد و یا چندتایی در طول محور شاخه‌ها قرار گرفته‌اند.

این گل‌ ها، معطّر، ترد و شکننده هستند و واجد کاسه‌ ای با ۵ لوب و جامی سفیدرنگ متشکل از ۵ گلبرگ می‌باشند. گلبرگ‌ های ضخیم آن، زبانه‌ ای ‌شکل، به رنگ سفید متمایل به زرد است که بر روی آنها حفره‌ های ترشحی اسانس را به روشنی می‌ توان مشاهده‌ نمود. گل‌ های نارنج به نام بهار نارنج در ایران مشهور است که قسمت مهم مورد استفاده آن می‌باشد. در اواسط بهار گل‌ های نارنج شکفته می‌شوند و سریعاً ریزان می‌باشند. این گلها جهت تهیه مربا و عرق بهار نارنج استفاده می‌شوند. بهار نارنج و عرق آن به عنوان آرام‌ بخش و مدرّ مصرف سنتی دارد.

مهمترین خاصیت دارویی بهار نارنج تاثیر آن روی سیستم عصبی بدن است. عرق بهار نارنج که طبیعتی گرم دارد اشتها آوری قوی بوده و برای رفع ضعف اعصاب، غم و افسردگی مفید است زیرا نشاط‌ آور است و در تسکین ناراحتی‌ های سینه و تپش قلب نیز مؤثر است. بهار نارنج حاوی ویتامین‌های C، B و D است. گل و روغن بهار نارنج، درمان مشکلات معده و عصبی، نقرس، زخم دهان، و آرام‌ بخش برای تنش‌ های عصبی و کم‌ خوابی عنوان شده است

استفاده زیاد از عصاره بهار نارنج سبب بالا رفتن فشار خون و افزایش ضربان قلب می شود و افراد دچار بیماری قلبی باید از استفاده بیش از حد آن پرهیز کنند. بهار نارنج در دوران بارداری و شیردهی بایستی با احتیاط مصرف شود. زیاده روی در خوردن عرق بهار نارنج بی خوابی ایجاد می کند. زیاد بوئیدن بهار نارنج سبب بی خوابی می شود، از این خاصیت می توان در مواقع نیاز به نخوابیدن استفاده کرد.

پودر کره، بسیار خوشبو و خوش طعم از کره است که به صورت پودر تهیه شده و محلول در آب و روغن است و می تواند جایگزین بسیار خوشبویی برای کره باشد. این پودر که به مراتب خوشبو تر از کره است می تواند بهترین جایگزین برای کره یا مارگارین از لحاظ قیمت و سلامتی باشد.

پودر کره پروتئین آبی که در برابر حرارت مقاوم است پودری است که به کره اضافه می کنند تا آن عطر و طعم بی نظیر به دست آید. در حقیقت کره با این افزودن این پودر است که خوشبو و مطبوع می شود. اگر تا به حال موفق به بوییدن کره محلی و حیوانی شده باشید متوجه خواهید شد که بوی کره های صنعتی را نمیدهند زیرا از این پودر بی بهره هستند.

پودر کره پوپونیک چنان عطر و طعمی به غذای شما اضافه می کند که دیگر آشپزی بدون آن غیر ممکن می شود و هیچ غذایی بدون آن کامل نمی شود. آشپزی با این پودر، جلوه دیگری به غذاهای شما می بخشد و میهمانان شما همیشه با لبخندی از رضایت و تعجب در جستجوی راز آشپزخانه شما هستند. ضمن اینکه شما با مصرف مقدار بسیار کمی از روغن یا کره به آن طعم رویایی رسیده اید.

از پودر کره می توان به عنوان جایگزین کره استفاده کرد. در صنعت شیرینی پزی، آشپزی، شکلات، محصولات لبنی و هر آنچه که با عطر و طعم کره خوشمزه تر می شود. همچنین طعم دهنده ای عالی برای پاپ کرن، سیب زمینی سرخ کرده، تافی، سس، کیک و … است.

مزایای استفاده از پودر کره:

از آن جایی که کره یک محصل لبنی بسیار چرب اما لذیذ است و در بسیاری از دستورهای غذایی کاربرد دارد می تواند زمینه ساز بروز بسیاری از بیماری های قلبی عروقی، چاقی، کلسترول بالا . خطرات دیگر شود. از همین رو بسیاری از علاقمندان به این محصول از عطر و طعم آن بی بهره خواهند ماند. اما با استفاده از پودر کره پوپونیک می توان از همان عطر و طعم حتی مقداری بیشتر و بهتر استفاده کرد و نگران هیچ بیماری یا اضافه وزنی نبود.

پودر کره پروتئین آبی محلول در آب وروغن است از همین رو می توانید از این پودر را با مقداری آب سرد مخلوط کرده و خوب هم بزنید تا به غلظتی شبیه به ماست غلیظ برسد آن گاه می توانید از آن به جای کره استفاده کنید. همچنین می نوانید در اواخر پخت هر غذا از آن استفاده کنید. همچنین میتواندی با مقدار بسیار کمی روغن یا کره آب شده یا آب مخلوط کرده و به صورت رومال بر روی انواع استیک، ماهی، مرغ، بوقلمون، نان و سیر و … استفاده کنید. از آن جایی که این پودر هیچ چربی ندارد دقت کنید که اگر در کیک یا شیرینی استفاده می کنید گزینه روغن یا کره را حذف نکنید. در حقیقت شما با داشتن این پودر عطر و طعم بیشتری به غذاهای خود میدهید اما در میزان چربی تاثیری ندارد.

غنچه گل محمدی یا گل سرخ یکی از گونه های گل رز و متعلق به خانواده Rosaceae که نام علمی آن Rose Damascenes می باشد و از گل و غنچه خشک یا تازه آن استفاده میشود

اولین بار گل سرخ در ایران کاشت شده است (به ویژه در مناطق خشک و مرتفع). ریشه این گیاه را به کشور چین نسبت می‌دهند؛ یافته ها حاکی است که پیشینه پرورش گل محمدی در ایران به دوران هخامنشی و در استان فارس برمی گردد اما بعدها در دوران صفویه در کاشان و کرمان به دلیل شرایط مناسب آب و هوایی هم کشت شد و کشت ان گسترش پیدا کرد. گل سرخ کاشت شده در ایران به علت نداشتن آفت از کیفیت خوبی برخوردار است

در ایران استان های چهارمحال و بختیاری ،اصفهان ، کرمان، کرمانشاه، فارس و آذربایجان شرقی از تولیدکنندگان اصلی این گل هستند.

از گل سرخ در تهیه انواع غذا، شیرینی ، دسر و مربا و بستنی استفاده میشود. از گل سرخ اسانسی به دست می آید که در تهیه گلاب و بسیاری از عطرها و لوازم آرایشی، آب های بهداشتی و کرم ها استفاده می گردد.

• به صورت دمنوش
• به صورت ترکیبی و همراه با چای (سیاه/ سبز)
• استفاده از گلبرگ های خوشبو این گل به عنوان چاشنی معطر برای خوراک های گوشتی و ماست و…
• ترکیب با نمک و استفاده به صورت چاشنی بر روی خیار و…
• افزودن آن به ماست همراه با نعناع خشک و خیار ، که با آن می‌توان یک میان وعده مقوی، خوشمزه و نیروزا تهیه کرد.

خواص دارویی گل سرخ سال ها است که شناخته شده و مورد بهره برداری قرار می‌گیرد. رومیان باستان خاصیت دارویی برای رز قائل بودند و ابوعلی سینا که برای اولین بار از گل سرخ، گلاب گرفت از خواص درمانی آن بهره می برد. ساکنان اولیه آمریکای شمالی نیز برای تسکین سوزش سر معده و ناراحتی های معده چای دم شده با گلبرگ های رز می نوشیدند.

طبع گیاه گل سرخ، معتدل تا کمی سرد و خشک بوده، طبع گرده گل سرخ گرم و خشک می‌باشد.

قسمتهای مورد استفاده این گیاه برگ، گلبرگ و غنچه آن بوده، برحسب نحوه استفاده هریک از این بخشها خواص دارویی متفاوتی دارند، به عنوان مثال گلبرگ تازه گل سرخ خاصیت ملین داشته و گلبرگ خشک آن قابض است. همچنین برگ و غنچه خشک شده این گل نیز دارای خاصیت قابض است.

غنچه گل سرخ دارای ویتامین های A, B,C است و برای انواع بیماری‌ها مانند افسردگی و بیماری‌های گوارشی مفید است.

گل محمدی برای درمان زخم‌های دهان، لثه و تورم لوزه‌ها مفید است. همچنین تأثیر بسزایی در تقویت سیستم ایمنی بدن، مانع سرطانی شدن سلول ها می‌شود.

از دمنوش این گیاه در کاهش تب و تسکین خستگی چشم ها استفاده می شود.

از مهمترین خواص گل سرخ، خاصیت آرام بخشی، ایجاد فرح و ضد افسردگی می باشد. تسکین اعصاب، رفع پرخاشگری و خفقان، درمان بی خوابی و افسردگی از دیگر فواید این گیاه بر سیستم عصبی است. همچنین تحقیقات جدید محققان حاکی از اثرات مفید و شگفت انگیز این گیاه برای درمان بیماری آلزایمر است.

از غنچه گل سرخ برای تقویت قلب استفاده میشود. درمان تپش قلب، باز کننده دهانه عروق بسته قلبی، درمان پیرولاپس دریچه میترال قلب و خاصیت ضد اسپاسم از دیگر کاربردهای گیاه دارویی گل سرخ برای سیتم قلب و عرق بدن است.

از چای گل سرخ برای بهبود درهای قاعدگی میتوان استفاده کرد، همچنین برای رفع ترشحات زنانگی و درمان خونریزی‌های شدید قاعدگی میتوان از گلاب یا روغن گل سرخ استفاده نمود.

از دیگر خواص مطرح و شناخته شده این گیاه، کاربرد آن برای سلامت و زیبایی پوست است. گل سرخ ضد التهاب، و خنک کننده پوست بوده، استفاده از انواع ماسک گل سرخ برای شادابی و طروات پوست و کاهش چین و چروک بسیار موثر است.

با وجود عطر دل انگیز و خواص بیشمار گل سرخ و اسانس، گلاب و سایر فراورده های جانبی تهیه شده از آن، بوییدن این گل و گرده های آن برای برخی افراد ایجاد آلرژی و حساسیت میکند. همچنین زیاده روی در مصرف گل سرخ باعث کاهش نیروی جنسی، ایجاد تشنگی، ایجاد یبوست و در بعضی موارد اسهال میشود. زیاده روی در آن باعث ضعف قوای جنسی می‌شود. در افراد ضعیف ایجاد عطسه، زکام، ورم، آماس و تشنگی میکند

یکی از پرخاصیت ترین دمنوش های گل سرخ است، برای تهیه آن کافیست یک قاشق پر گل سرخ را با یک قاشق چای به مدت ۱۵ الی ۲۰ دقیقه دم کنید.

رازیانه نوعی گیاه علفی چند ساله است که از آن به عنوان ادویه در غذاها و .. استفاده می شود. تمامی قسمت های رازیانه پر خاصیت بوده و قابل مصرف می باشد. برای کاشت رازیانه شما به خاک غنی نیازمند هستید پس از قبل از کاشت زمین را آماده نمایید.

رازیانه از قدیمی ترین گیاهان دارویی و ادویه ای جهان بشمار می رود. مردم روم و یونان باستان از خواص این گیاه ارزشمند اطلاع کافی در دسترسی داشتند و برای درمان و بهبود بیماری ها از آن استفاده می کردند. جنگویان رومی از رازریانه برای افزایش قدرت خود استفاده می کردند . یونانیان نیز آن را ماراتن می نامیدند یعنی گیاهی که لاغر می کند چرا که باور مردم بر این بود که رازیانه اشتها را کاهش می دهد.

رازیانه نوعی گیاه دو یا چند ساله از تیره چتریان است. رازیانه گیاهی است گلدار که از راسته آپیالس می باشد. رازیانه بومی مناطق مدیترانه ای، جنوب غربی آسیا و جنوب اروپا می باشد. رازیانه گیاهی علفی است که ارتفاع آن بعضا به ۲ متر نیز می رسد. ساقه های این گیاه دارای شیارها موازی و هم ردیف می باشد. برگ گیاه رازیانه نازک، نخی و همچو شوید است. گل های این گیاه نیز به دو صورت خوشه ای در ارنتهای ساقه آشکار می شود. بسیاری از افرادی که با رازیانه سرو کار دارند رازیانه را نوعی گیاه علفی می دانند.

برای کاشت رازیانه شما یک واریته را انتخاب نمایید همچنین برای رشد رازیانه از بذر رازیانه، ساقه برگی و یا پیاز رازیانه استفاده می شود. دانه های رازیانه را به فاصله ۱۴ سانتی متری و با عمق سه میلیمتری از یکدیگر بکارید. برای کاشت چند دانه رازیانه را در دخل گودال قرار داده و پس از جوانه زدن آنها را تنک کنید. برای رشد بهتر رازیانه آن را در محیطی خارج از شوید و گشنیز بکارید.

1. گیاه رازیانه دارای خاصیت هورمونی بوده و در آن استروژن بالایی وجود دارد که همین امر باعث افزایش شیر بانوان می شود.
2. در درمان قاعدگی و لاغری ، التهاب موجود در واژن و همچنین علائم یائسگی همچون گر گرفتگی کاربرد دارد.
3. ضد بلغم و صفرا بوده و در دفع سنگ های کلیوی موثر است.
4. گیاه رازیانه دارای آهن، کلسیم، منیزیم، ویتامین k، و… است.
5. درتنظیم فشار خون کاربرد دارد، دارای خواص بی نظیری در درمان پوست می باشد.
6. دید را تقویت می کند.

رازیانه دارای طعم و عطر بی نظیری است. رازیانه دارای خاصیت داروئی و در ساخت دارو نیز استفاده می شود. در آشپزی استفاده های متعددی دارد. به عنوان یک ادویه از رازیانه استفاده می شود. تمامی قسمت های گیاه رازیانه دارای خاصیت درمانی است. بیشترین قسمت های مورد استفاده این گیاه ساقه و بذر آن می باشد که این قسمت دارای روغن و اسانس فرار است. مهترین ترکیب شیمایی موجود در گیاه رازیانه آنتول است که بیشتر خاصیت را دارا می باشد.

گیاه خاکشی گیاهی علفی و بوته ای (یک ساله یا دو ساله) با ارتفاع یک متر است که معمولا از قسمت های بالای ساقه منشعب می شود. برگ های آن با بریدگی های زیاد و گاهی نخ مانند است. میوه ها به صورت خورجین های باریک به طول ۳ تا ۵ سانتیمتر و به صورت عمودی بر روی انتهای ساقه قرار می گیرند. گل های آن کوچک و به رنگ زرد روشن است که دانه هایی بسیار ریز و به رنگ تقریباً نارنجی و یا مایل به قهوه ای و بیضی شکل دارد که در یک ردیف داخل خورجین قرار گرفته اند. دانه های خاکشیر را پس از رسیدن کامل میوه و در مرداد و شهریور ماه جمع آوری می کنند. گیاه خاکشیر در اکثر نقاط ایران رویش دارد.

این محصول در ایران یا به صورت مستقل یا به صورت مخلوط (همراه با یک محصول دیگر) در زمین کاشت می شود. این محصول باکیفیت تضمین شده و پاک‌ شده توسط فروشگاه اینترنتی پوونیک عرضه میشود. آن چیزی که در کیفیت این محصول بسیار مهم است، تمیز بودن و عاری از خاک و گل بودن این دانه‌ های ریز و قرمز رنگ است. خاکشیر پوپونیک یک محصول تمیز و باکیفیت است که می‌توان با خیال راحت آن را شسته و استفاده کنید.

خاکشیر را از طریق کاشتن بذر گیاه در پائیز یا در بهار تکثیر میکنند. برای اینکار دانه های رسیده را در زمین سبک و نسبتاً مرطوب می پاشند. در کاشت خاکشیر باید به فاصله میان دانه ها دقت کرد. کندن علفهای هرز ،کود دادن به زمین و … باید بر طبق اصول انجام شود. لازم به ذکر است که قبل از خشک شدن کامل غلاف ها باید برداشت انجام شود.

خاکشی، طبیعتی گرم و تر دارد. طبع خاکشی به گونه ای است که تقریباً هیچ کس با خوردن آن دچار عارضه نخواهد شد.

برای مصرف خاکشیر باید ابتدا آن را در آب سرد ریخته تا آب جذب دانه های آن شود سپس میل کنید. همچنین می توانید خاکشیر را ۱۰ دقیقه در آب در حال جوش قرار داده و پس از خنک شدن میل بفرمایید و یا خاکشیر را بکوبید و به صورت موضعی روی زخم، جراحات و ورم ها،قرار دهید تا آن ها را درمان کند.

باید توجه داشت که شکل مصرف خاکشیر در اثرات دارویی آن دخالت دارد، مثلاً خاکشیر مخلوط با آب سرد دارای خاصیت ملین (ضد یبوست) و خاکشی به صورت جوشانده دارای خاصیت ضد اسهال می باشد.

در حالت اول صمغ و موسیلاژهای خاکشیر در آب متورم شده و باعث رفع یبوست می شوند، در حالی که در جوشانده ترکیبات داخل خاکشی استخراج شده و خاصیت ضد اسهال را ایجاد می نمایند.

خاکشیر از قدیم به عنوان اشتها آور، مقوی معده، ضد تب، ملین و در مشکلات سوء هاضمه مورد استفاده بوده است. در زمان قدیم از این خاکشیر برای درمان اسهال خونی نیز استفاده می‌شده است. این ماده غذایی التیام دهنده زخم و جراحات است. ادرار آور و تب‌ بر و می‌تواند التهاب کلیه و سنگ کلیه را برطرف کند. خاکشیر صدا را باز می‌کند و برای از بین بردن کهیر و التهابات پوستی از آن استفاده می‌شود. از گل‌ ها و برگ‌ های آن می‌توان برای رفع بیماری ناشی از کمبود ویتامین C استفاده کرد.

دانه‌ های خاکشیر باید در ظروف سربسته، دور از نور، حرارت و رطوبت نگهداری شوند. گاهی دانه‌ های گیاهان خانواده خاکشیر که مشابه با آن وجود دارد به اشتباه توسط مردم مورد استفاده قرار می‌گیرند، لذا باید به رنگ، اندازه و شکل دانه‌ ها دقت کافی کرد.لذا ما به شما خاکشیر فروشگاه پوپونیک را توصیه میکنیم که کیفیت آن را تضمین میکنیم

• کالری :۰
• پروتئین :۲۷.۵ گرم
• چربی :۳۳ گرم
• فیبر :۰

فر آورده های حجیم کننده را نباید برای بیمارانی که سابقه فشردگی مدفوع، انسداد روده یا فقدان نیروی طبیعی کولن دارند، تجویز کرد.

مصرف زیاد آن ممکن است سبب افزایش موقتی نفخ شکم شود. مواردی از واکنش افزایش حساسیت نیز گزارش شده است. خطر انسداد روده یا مری با فشردگی مدفوع به ویژه در صورتی که خشک شود، وجود دارد . بنابراین باید آن را همراه با مقدار کافی مایع مصرف کرد و قبل از خواب نیز نباید مصرف شود.

• به افرادی که ورم و زخم معده دارند، توصیه می‌شود مصرف خاکشیر را محدود کنند.
• خاکشیر را می‌توان از دو تا سه سال به بالا به کودکان داد و برای کودکان زیر این سن نیز شربت خاکشیر را صاف کرد و تنها آب آن را به کودک داد.
• به دلیل وجود خاک فراوان در خاکشیر لازم است حتماً قبل از مصرف شسته شود و مدتی در آب بماند.
• افرادی که طبع سرد دارند و از بیماری‌های ناشی از طبع سرد از جمله روماتیسم و آرتروز رنج می‌برند، باید شربت خاکشیر را محدود مصرف کنند یا مصرف آن همراه با عسل و عرق نعناع باشد.

اِسپَند (سپند، اسفند، سدابِ سوری، سِداب آفریقایی یا هارمِل) گیاهی است چندساله از گذشته های دور که در ضدعفونی کردن و خوشبو نمودن هوای محل زندگی، دور کردن چشم زخم و درمان بیماری ها در طب سنتی کاربرد داشته است .

اسپند گیاهی است علفی،به شکل بوته هایی به ارتفاع ۵۰ سانتی متر، با برگ های فراوان و سبز که میوه این گیاه دایره ای شکل و حاوی دانه های فراوان قهوه ای مایل به سیاه است . میوه گیاه اسپند بخش مورد استفاده آن است.

برای اولین بار این گیاه اولین بار در دهه بیست میلادی در آمریکا و توسط یک کشاورز که قصد داشت از آن رنگ قرمز ایرانی استخراج کند، کاشت شد. پس از آن به مرور زمان در آمریکا رواج یافت و در آن قاره گسترش یافت.

این گیاه بومی مناطق نیمه استوایی هند است و در قسمت‌هایی از آسیای جنوبی، بخصوص هند و پاکستان رشد می کند.

این گیاه در بیشتر نقاط ایران ازجمله اطراف تهران، قم، قزوین، کرج، تبریز، کرمان، نواحی مختلف فارس، سیستان و بلوچستان، نواحی مختلف خراسان، سمنان، دامغان و حواشی کویرهای ایران می روید.

اسپند را می توان دود کرد یا جوشاند و یا تنتور کرد. طبیعت این گیاه گرم و خشک است.

رسم سوزاندن اسپند در آتش در کشور هایی نظیر ایران و هند رایج است . در مراسم عروسی هندی برای دور کردن تاریکی از زندگی جدید عروس و داماد آن را می سوزانند. در ترکیه اسپند را در کپسول هایی کوچک نگه داری میکنند تا از شر چشم زخم در امان باشند.همچنین در کشور مراکش برای محافظت در برابر جن از اسپند استفاده میکنند. در کشورهای عربی خاور میانه، دانه‌های خشک شده اسپند را برای محافظت از چشم زخم در آتش می‌ریزند و در حین سوختن اسپند در آتش، دعای خاصی را با توجه به فرهنگ هر منطقه می خوانند و دود آن را فوت می‌کنند. این مراسم در مذهب های مختلف اجرا می شود.

اسپند دارای پتانسیل دارویی بالایی است. در گذشته از عصاره‌ اسپند برای ترشح شیر بیشتر در مادران، درمان کرم‌ روده، روماتیسم، درد معده، افزایش میل جنسی بکار می رفت.

اسپند دارای خاصیت ضد عفونی کنندگی قوی است به همین علت مانند عنبر نسارا، آن را دود میکنند تا هوای محیط را ضد عفونی کنند . در بیشتر کشورهای آسیایی از اسپند به عنوان ضدانگل، کرم کش استفاده می شود.

اگر از اسپند زیاد تر از حد مجاز استفاده شود ترشح بزاق بیشتر و اعصاب مرکزی ضعیف می شود.همچنین ممکن است باعث سقط جنین، استفراغ، افسردگی و توهم زایی شود.

به زنان باردار توصیه می شود ار مصرف اسند اجتناب کنند زیرا ممکن است جنین را سقط کند.

در کنار خاصیت های بی شمار اسپند، دود کردن زیاد آن ممکن است حساسیت زا باشد و تولید آلرژی برای بیماران مبتلا به آسم کند و یا باعث سردرد،حالت تهوع ‌شود، همچنین در افرادی که زمینه ارثی آسم ندارند نیز می‌تواند موجب حساس شدن ریه‌ها و بروز علائم بیماری شود.

اسفند برای افرادی که دارای طبع گرم هستند مضر است و موجب دردهای ناحیه شکمی و حالت تهوع می شود برای رفع این مشکل می توان اسپند را همراه با میوه های ترش و سکنجبین میل کرد.

نارنج از میوه های پر کاربرد و با محصولات جانبی متعدد در فصل سرماست که اسم فارسی آن نارنگ است، عده ای عقیده دارند که این میوه از زمان بسیار قدیم در شمال ایران یافت میشده است و از نکات جالب آن اینکه در تمام فصول سال بر روی درخت دیده می شود.

پوست نارنج را گرفته و خلال می کنند و طی چند بار جوشاندن و سرد کردن تلخی پوست خلال شده گرفته می شود.

پوست نارنج سرشار از خاصیت است. طبیعت پوست نارنج گرم و خشک است. حالت تهوع و استفراغ را رفع می کند. بوییدن پوست و برگ نارنج نشاط آور است، مقوی معده ، صفرابر و ضد خونریزی داخلی است. مربا و ترشی پوست نارنج، تقویت کننده معده است. مصرف حدود چهار گرم پوست خشک آن برطرف کننده حالت تهوع و استفراغ است و باعث خارج شدن انگلهای دستگاه گوارش میشود.

خلال نارنج عرضه شده در فروشگاه پوپونیک تهیه شده از بهترین نارنج های ایران میباشد.

خلال نارنج در آشپزی و شیرینی پزی کاربرد دارد از خلال نارنج مانند خلال پوست پرتغال مربا درست می کنند و همه خواص پوست پرتغال را دارد و در تهیه کیک و صنعت شیرینی سازی استفاده می شود. در تهیه غذاهایی مثل شیرین پلو به کار میرود و می توان با خیساندن آن در سرکه ترشی ساخت. از خلال های پرتقال و نارنج برای تهیه انواع خورش می‌توان استفاده کرد. همچنین بوگیر بسیار قوی برای مرغ و گوشت و ماهی هستند و عطر بسیار خوبی به این مواد می‌دهند.

خلال نارنج دارای خواص بسیاری می باشد که در ذیل به آن اشاره می کنیم.

1. نشاط آور و تقویت کننده قلب و معده است.
2. برای درمان سردرد ،درد عضلانی ،درد مفاصل ،کبودی و زخم بستر مفید می باشد.
3. حالت تهوع و استفراغ را رفع می‌کند.
4. برای کاهش وزن و لاغری مفید است.
5. تقویت کننده معده است.
6. انگل هاى معده و روده را از بین مى برد.
7. صفرابر و ضد خونریزی داخلی است.
8. ضماد پوست نارنج با سرکه روى شقیقه از سر درد جلوگیرى مى نماید.

خلال نارنج ها را پاک کنید و بشویید و مدت سه ساعت در آب گرم خیس کنید تا تازه و نرم شوند. در این مدت چند بار آب آن را عوض کنید.

مقداری آب در قابلمه بریزید و روی حرارت بگذارید تا جوش بیاید.

خلال ها را در آب جوش بریزید و بگذارید چند جوش بزند.

سپس خلال ها را در آب کش بریزید و با آب سرد بشویید. این عمل را برای ۴ تا ۵ بار تکرار کنید تا تلخی خلال ها گرفته شود.

شکر را با سه لیوان آب روی حرارت ملایم بگذارید تا جوش بیاید.

بعد از این که شکر کاملا حل شد و چند جوش خورد، خلال ها را داخل شربت بریزید و بگذارید با حرارت ملایم شربت قوام بیاید.

در انتها آب لیمو را به مربا اضافه کنید. بعد از یکی دو جوش، مربا آماده است.

سیاه دانه یا شونیز به انگلیسی (Nigella sativa) گیاهی با گل های آبی و سفید است که طول این گیاه به ۲۰ تا ۳۰ سانتی متر می رسد. میوه سیاه دانه حاوی دانه های سیاهی است، وقتی فشار داده شود بوی مطبوعی از آن استشمام می شود که از آن برای ادویه استفاده می شود. این گیاه بومی هندوستان، عربستان سعودی و اروپاست.نام های دیگر سیاه دانه، سیاه تخمه، سرنیچ سیاه، سنوخ سیاه، کمون اسود، شونوز و کمون هندی است.

این دانه بومی جنوب غربی آسیاست همچنین در شهرهایی نظیر اصفهان و اراک در ایران از این گیاه تهیه کرد. سیاه‌ دانه مزه‌ای تلخ و ادویه‌ ای دارد با کمی ته‌مزه توت فرنگی. از سیاه‌ دانه در شیرینی‌ جات و شربت‌ ها و لیکورها استفاده می‌شود. بر گونه‌ای از نان پاکستانی معروف به نان پیشاوری همیشه سیاه‌ دانه می‌پاشند.

استفاده به‌ عنوان ادویه، استفاده از روغن آن، استفاده از کپسول‌ های مکمل غذایی حاوی پودر سیاه دانه، کپسول‌های ژله‌ای و عصاره روغنی سیاه دانه از روش‌های مصرف آن هستند. روغن سیاه دانه منبع خوبی از اسیدهای چرب ضروری و سایر مواد مغذی است.

روزانه می توان ۱ تا ۷ عدد دانه از این گیاه را با غذا و یا با چای و یا موارد دیگر استفاده کرد و از خواص سیاه دانه بهره مند شد. دوز توصیه شده برای مصرف روغن سیاه دانه برای هر روز حدود ۱ تا ۲ قاشق چایخوری می باشد

سیاه دانه سرشار از مواد مغذی و مواد معدنی است؛ به همین دلیل باعث تقویت بدن شده و مانع از کاهش انرژی می شود. حقیقت نشان داده است مواد معدنی و ویتامین های موجود در سیاه دانه در درمان دیابت، سل، بیماری های قلبی و عروقی، کم خونی و میگرن مفید است.

سیاه دانه آهن و پتاسیم فراوانی دارد و علاوه بر تقویت سیستم ایمنی بدن، باعث رفع مسمومیت خونی و یبوست می شود.

سیاه دانه دارای خواص بسیار زیادی از جمله در درمان سرطان ها، درمان زخم معده، نابودی سموم در کبد و نیز تنظیم سیستم گوارش بدن دارد.

افرادی که بعد از ابتلا به سرماخوردگی مدام عطسه می کنند می توانند جوشانده مخلوط سیاه دانه بو داده و روغن زیتون را به مدت یک دقیقه روی پیشانی خود مرهم کنند. این مخلوط به آنها کمک می کند تا از شر عطسه ها خلاص شوند.

سیاه دانه طبیعت گرمی دارد.

مقدار مناسب مصرف سیاه دانه ۱ یا ۲ قاشق چای‌‌ خوری روغن سیاه دانه یا ۲ عدد کپسول آن در روز است.

یکی از عوارض سیاه دانه برای بارداری است به صورتی که برای مادران باردار مصرف سیاه دانه باعث نرم شدن دهانه رحم می شود که امری خطرناک در بارداری است.

سیاه دانه دارویی ضد سرطان است و اما نکته ای که در آن وجود دارد اینست که خوردن سیاه دانه باعث از بین رفتن اثر داروهای سرطانی می شود.

از خواص سیاه دانه برای کم کردن فشار خون استفاده می شود پس اگر فشار خون شما به طور طبیعی پایین است از مصرف سیاه دانه خودداری کنید.

سیاه دانه برای لک صورت و پوست بسیار مفید است اما در برخی این گیاه آلرژِی آور و حساسیت زاست و نتیجه عکس می دهد.

برای مطالعه مقاله با سیاهدانه بیشتر آشنا شویم می توانید از این لینک استفاده نمایید.

گل گاوزبان ایرانی همان گل، گاوزبان است ولی به نوع اروپایی آن گیاه گاو زبان می گویند. گل گاوزبان ایرانی لاجوردی رنگ و شبیه گل انار است و تخم آن دایره شکل و لعابی است و در کوه های البرز بسیار یافت می شود. به صورت خودرو در دامنه کوه های البرز رشد می کند. ولی هر دو گاوزبان ها از تیره گاوزبانیان هستند ولی از نظر سرده با هم تفاوت دارند. فقط گل هایشان شبیه به هم هستند. گل های گل گاو زبان ایرانی درشت تر از گل های گیاه گاوزبان اروپایی است. گل گاوزبان ایرانی لاجوردی رنگ است و شبیه گل انار بوده، تخم آن دایره ای شکل و لعابی است و در کوه های البرز بسیار یافت می شود. گیاه گاوزبان در اصفهان، آذربایجان و دیگر شهر های ایران می روید. گیاه گاوزبان اروپایی از شمال آفریقا به اسپانیا برده شده و در آنجا رشد و نمو یافته و در طب سنتی اروپا کاربرد فراوانی دارد.

این گیاه کاملا به صورت خودرو است ودارای ویتامین ث فراوانی است. همچنین اسیدهای چرب امگا ۶ دارد. گیاهی ماثر برای تقویت اعصاب است. پتاسیم و کلسیم بسیار بالایی دارد. مصرف آن خطر ابتلا به سکته قلبی را کاهش می دهد. فروشگاه پوپونیک کیفیت این محصول را برای شما تضمین می کند.

• عمده ترین و مهمترین خواص گل گاوزبان ایرانی مقوی روح و اعضای رئیسه بدن بوده و حواس پنج گانه بدن را تقویت میکند. مالیخولیا، جنون و حواس پرتی را از بین می برد و نشاط آور بوده و رنگ به رخساره می بخشد. دلهره و وحشت را از بین می برد و غم و غصه را دور می کند.
• مناسب برای تنگی نفس و اینکه سینه را نرم می کند و گلو درد را آرام می کند. بهتر است برای تنگی نفس جوشانده گل گاوزبان را با عسل مصرف کنید.
• جویدن برگ های تازه آن برای جوش های چرکی بسیار مناسب است.
• گل گاوزبان شکم را نرم می کند و کیسه صفرا را باز می کند.
• منیزیم بالای این گیاه باعث شده که از سرطان جلوگیری کند، مخصوصا سرطان پروستات، پستان و کبد.
• جویدن برگ تازه آن برای درمان جوش های دهان مناسب است.
• دارویی ماثر و بی خطر برای افرادی که دچار وسواس شدید هستند بسیار مناسب است.
• عرق و ادرار را زیاد می کند.
• سنگ کلیه و مثانه را از بین می برد.
• برگ های تازه این گیاه به صورت ضماد دمل را باز می کند و برای آفتاب سوختگی بسیار مناسب است.
• زنانی که دچار نوسانات خلقی یائسگی هستند بهتر است به جای داروهای هورمونی از مکمل های گل گاو زبان استفاده کنند.
• دمنوش گل گاوزبان به همراه لیمو عمانی برای سرما خوردگی بسیار مناسب است.
• آلکولوئید موجود درگل گاوزبان باعث شده که این گیاه خاصیت ضد حساسیت، ضد التهاب و ضد رماتیسم داشته باشد.
• نرم کننده ای برای پوست های خشک است و خارش های پوستی را بر طرف می کند.
• مالیدن روغن گل گاوزبان بر روی کف سر مشکلات پوست و مو سر رااز بین می برد.
• قند خون را برای افراد دیابتی پایین می آورد.
• ادرار آور است و عفونت دستگاه ادراری را از بین می برد.

گل گاو زبان به علت دارا بودن آلکالوئید، فشار خون را بالا می برد و افرادی که دارای فشار خون بالا هستند برای مصرف این گیاه باید احتیاط کنند یا با پزشک خود مشورت کنند. و اینکه برای کودکان و زنان باردار و شیرده

تخم شربتی گیاهی خودرو و شبیه به ریحان، با برگ های و تخم های ریزتر می باشد. گیاه تخم شربتی دراوایل بهار، در کوهستان و بیابان ها می روید.

تخم شربتی در خانواده نعناعیان دسته بندی می شود و هنگامی که در آب قرار می گیرد لعاب می اندازد و آب را به خود جذب می کند ، به همین دلیل برای رفع تشنگی مناسب است.

بادروج، تره خراسانی، اوقیمن، حوک، بورنگ، صریرا و بادروج ابیض نام های دیگر تخم شربتی می باشد.

تخم شربتی یک نوشیدنی لذت بخش و دارویی گیاهی می باشد که در درمان بسیاری از بیماری های مفید است. این گیاه بومی فلات ایران و بطور وحشی در اطرف تهران، همدان، خراسان، کرمانشاه ، خرمشهر، بلوچستان، آذربایجان اطراف تبریز می روید.

این دانه ها بعد از جذب آب به صورت ژله ای در می آیند و لعاب دار می شوند و برای رفع عطش مورد استفاده قرار می گیرد. تخم شربتی فیبر فوق العاده ای بالایی دارد و به همین دلیل، برای گوارش و درمان بافت های گوارشی بسیار مفید است.

تخم شربتی خواص شگفت آوری دارد و در کشورمان ایران از این گیاه تقریبا در بیشتر مواقع برای تهیه شربت تخم شربتی استفاده می شود که یکی از اصلی ترین شربت های فصل تابستان و ماه رمضان است.

• تخم شربتی برای پوست و مو بسیار مفید است.
• دردهای معده وگوارشی را درمان می کند و برای فشار خون و آرامش اعصاب بسیار مفید است.
• تخم شربتی برای درمان بیماری های تنفسی بسیار مفید است.
• این گیاه برای نفخ، یبوست، سوء هاضمه و بی نظمی روده ها مورد استفاده قرار می گیرد.
• یکی از اصلی ترین کاربرد تخم شربتی، برای لاغری وکاهش وزن است. برای این کار تخم شربتی را در آب بریزید و بعد از نیم ساعت حالت ژله ای پیدا می کند و این حات ژله ای به پاک سازی بدن کمک می کند. در واقع فعالیت آنزیم ها بر روی کربوهیدرات ها را کند می کند و از تجزیه سریع آن ها در بدن جلوگیری می کند. به دلیل حالت ژلاتینی که دارد افراد را تا مدت ها سیر نگه می دارد. دانه های ژلاتینی تخم شربتی کالری ندارند و آب را در خود نگه می دارد. همچنین بر خلاف تمامی قرص های لاغری هیچ عارضه ای در بدن ندارد.
• برای تقویت اعصاب بسیار مفید است و خلق و خوی فرد را خوب می کند. خستگی ذهنی، تنش های عصبی، افسردگی، میگرن و مالیخویا را درمان می کند.
• تخم شربتی دارای خواص ضد میکرو و ضد باکتریایی می باشد و به همین علت باعث جلوگیری از پوسیدگی دندان می کند. بوی بد دهان را از بین می برد.
• بعد از خوردن غذاهای دارای نشاسته، فشار خون بالا می رود و مصرف تخم شربتی به همراه غذا باعث می شود که قند نشاسته مرحله به مرحله آزاد شود و بدن انرژی لازم در طی روز را دریافت کند.
• تخم شربتی خواص آنتی باکتریال دارد و ادرار را زیاد می کند به درمان عفونت مثانه و واژن در زنان و دختران مفید می باشد.
• فیبر بالایی که در این گیاه وجود دارد باعث حرکات بهتر روده و در نتیجه پاکسازی روده ها و درمان یبوست و اسهال شود.
• برای بیماران دیابتی بسیار مفید است و به حفظ تعادل گلوکز خون بسیار کمک می کند.
• بریا رفع عطش مفید است. خواص ضد اسپاسمی دارد و سیاه سرفه را بر طرف می کند. به تقویت قلب کمک می کند.
• در دوران بارداری توصیه می شود که ۱۰ گرم از این گیاه را برای تقویت قلب، خوش رنگی و زیبایی نوزاد مصرف کنید. در دوران شیردهی هم باعث زیاد شدن شیر مادر می شود.
• تخم شربتی مقدار بسیارزیادی آنتی اکسیدان دارد و مصرف آنتاثیر زیادی در شادابی و جوانی پوست می گذارد.
• فلانوئیدها و آنتی اکسیدان های مفید در تخم شربتی باعث تقویت سیستم ایمنی بدن می شود و برای پیشگیری و درمان سرماخوردگی بسیار مفید می باشد.
• آنتی اکسیدان بالای موجود در این گیاه به عنوان یک ضد افتاب طبیعی عمل می کند و پوست را در برابر اشعه مضر نور آفتاب محفوظ نگه می دارد.
• رادیکال های آزاد در بدن اگر کنترل نشوند باعث ایجاد چین و چروک در صورت و گردن می شوند. تخم شربتی رادیکال های آزاد را کنترل می کند و باعث جوان سازی و از بین بردن چین و چروک می شود. همچنین باعث روشن شدن رنگ پوست می شود.

• آهن موجود در تخم شربتی سه برابر اسفناج می باشد.
• پتاسیم موجود در آن دو برابر پتاسیم موجود در موز می باشد.
• دارای ماده بورون که باعث انتقال کلسیم به استخوان ها می باشد، است.
• کلسیم موجود در آن، پنج برابر کلسیم موجود در شیر است.
• ویتامین ث تخم شربتی ۷ برابر پرتقال می باشد.
• امگا ۳ موجود در تخم شربتی ۸ برابر ماهی سالمون است.

به دلیل داشتن گلوتن، افرادی که به این ماده حساسیت دارند، برای مصرف باید توجه داشته باشند.

اگر در مصرف تخم شربتی زیاده روی کنید ممکن است باعث ایجاد سرگیجه و اختلال در حس بینایی شود.

افرادی که دارای کرم معده هستند نباید از تخم شربتی استفاده کنند. مصرف این دارو با داروهای ضد انعقاد خون منع مصرف دارد. همچنین افرادی که داروهای خاصی مصرف می کنند، قبل از خوردن این تخم شربتی همراه با این داروها حتما با پزشک مشورت کنند.

تخم شربتی باعث کاهش فشار خون می شود و برای سالمندانی که داروی ضد فشار خون مصرف می کنند، باید در مصرف آن توجه کافی را داشته باشند.

دارچین ادویه ای بسیار محبوب است که به دلیل خواص و مزایای فوق العاده آن از دیرباز در طب سنتی جایگاه ویژه ای داشته و در آشپزی به وفور استفاده می شده است. دارچین در دو نوع اصلی کاسیا و سیلان وجود دارد. اکثر مردم در مورد تفاوت بین دارچین کاسیا و سیلان را نمیدانند، اما تمایز باید ایجاد شود. هم دارچین واقعی و هم دارچین چینی از یک خانواده هستند، اما گیاه آنها مشابه نیستند.

دارچین کاسیا از درخت سینامومام کاسیا Cinnamomum cassia که به نام سینانومام آروماتیک Cinnamomum aromaticum هم شناخته می شود بدست می آید. درخت دارچین که بیشتر در هندوستان و چین می‌روید، جزو رده دو لپه‌ای‌های جدا گلبرگ می‌باشد و همیشه‌ سبز است. محل تولید این دارچین در جنوب چین است و از این جهت به نام دارچین چینی هم شناخته می شود با این حال زیرگونه های متعددی از آن در شرق و جنوب آسیا وجود دارد.

دارچین کاسیا یا چینی متمایل به رنگ قهو ای تیره با بافتی ضخیم تر و زبرتر از دارچین سیلان است. کاسیا عطر ضعیف تری نسبت به دارچین اصل دارد. دارچین کاسیا کیفیت پایین تری داشته و بسیار ارزان تر بوده و در سراسر جهان رایج تر است و تقریبا در تمام سوپرمارکت ها به فروش می رسد.

تفاوت بین سیلان و کاسیا وقتی که به صورت پودر در می آید قابل مشاهده نیست. هر دو نوع دارچین دقیقا مشابه هستند، بنابراین دارچین پودر شده ای که به مواد غذایی اضافه میکنید، می تواند حاوی کاسیا باشد. مگر اینکه از شرکتی خریداری کنید که فقط دارچین سیلان را به فروش می رساند. دارچین کاسیا برخلاف دارچین سیلان به راحتی قابل آسیب شدن با چرخ قهوه نیست. اصل و فرع بودن دارچین آسیاب شده را خیلی راحت می توان تشخیص داد. اگر چند قطره ید به دارچین کاسیا اضافه کنید به رنگ آبی تغییر رنگ می دهد.

بنابراین ما به شما توصیه میکنیم تا با خرید از پروتئین آبی دارچین سیلان و کاسیا را به بهترین حالت ممکن تهیه کنید.

کاسیا از دیرباز در پخت و پز و طب سنتی چینی استفاده شده است و عطر و طعم فوق العاده قوی ای دارد. دارچین به دلیل طعم شیرین و لطیفی که دارد در تهیه انواع دسرها بسیار پر کاربرد است. بهترین دستورهای غذایی که با این ادویه می توانید تهیه کنید و از خواص دارچین بهره ببرید فرنی دارچین و موز، کرپ دارچین، چای دارچین، ماهی قزل آلا و دارچین است.

مصرف دارچین بخصوص برای کاهش قند خون در افراد مبتلا به دیابت توصیه شده است. در داروسازی سنتی چین از دارچین کاسیا برای سرماخوردگی، نفخ شکم، حالت تهوع، اسهال و درد عادت ماهیانه استفاده می شده است. همچنین باور بر این بوده که دارچین انرژی، سرزندگی و گردش خون را تقویت کرده و به طور خاص برای افرادیکه در بالاتنه خود احساس گرما اما در پاهایشان احساس سرما میکنند مفید است.

مطالعات متعددی بر تاثیر کاسیا بر انسان های مبتلا به دیابت نوع ۲ انجام شده که طی چند ماه قند خون ناشتا در این افراد به میزان قابل توجهی کاهش پیدا کرده است. بهترین حالت مصرف آن در وعده صبحانه می باشد.

از دیگر خواص دارچین این است که این ادویه مقادیر قابل توجهی آنتی اکسیدان دارد که به بدن در برابر بیماریها بسیار کمک می کند. آنتی اکسیدانهای موجود در دارچین خواص ضد التهابی دارند. در این ادویه خوشبو مقدار زیادی کلسیم و فیبر و منگنز یافت می شود.

دارچین می بایست در یک ظرف محفوظ از هوا و در مکانی تاریک نگهداری شود. عطر و طعم و خواص دارچین در این حالت تا یک سال تغییر نخواهد کرد. در غیر این صورت با گذشت زمان دارچین عطر و طعم خود را از دست خواهد داد.

دارچین کاسیا حاوی کومارین است که می تواند مسموم کننده باشد.کومارین Coumarin ترکیبی است که به طور طبیعی در چند گونه گیاهی یافت می شود و در دوزهای بالا می تواند برای بدن مضر باشد. دوز استفاده از کاسیا بین ۱ تا ۶ گرم در روز بوده .کومارین در جوندگان باعث آسیب های کلیوی، کبدی و ریه می شود که خطر ابتلا به سرطان را افزایش می دهد، در انسان نیز اثرات مشابه اما در موارد کمتر دیده شده است. بنابراین اگر از جمله افرادی هستید که به طور مرتب دارچین یا مکمل های حاوی آن را مصرف می کنند باید دارچین سیلان را جایگزین دارچین کاسیا کنید. بسیاری از کشورها در مورد مصرف کومارین به شهروندان شان هشدار های لازم را داده اند و محدودیت هایی برای مصرف این ماده که در دارچین چینی موجود است اعمال کرده اند

کنجد سفید گیاه علفی یک ساله است که دارای کاربردهای فراوانی در دارو، غذا، نوشیدنی و … دارد. بخش داروئی کنجد گیاه آن می باشد. ارزش غذایی بالایی دارد. در مناطق گرمسیری رشد می کند. موطن اصلی آن جنوب غربی آسیاست و در ایران استان های فارس ،اصفهان و خوزستان منبع اصلی این گیاه هستند.

استفاده از کنجد قدمتی طولانی دارد. نخستین دست نوشته هایی مربوط به دانه کنجد به سه هزار سال قبل از میلاد مسیح باز و به تمدن آشوری بر می گردد. درسال های بین ۴۲۵ و ۴۸۴ مورخ یونانی هرودوت در آثار خود به وجود این گیاه در بین النهرین اشاره نموده است. در همین حال منشاء اصلی کنجد را آسیا و ایران می داند. کاشت این گیاه در ایران به ۲۰۰۰ سال قبل از میلاد می رسد. استفاده از دانه کنجد ارزش غذایی بالایی دارد. در ایران استان فارس از قدیم الایام مورد کشت کنجد قرار می گرفته است. دانه‌ های کنجد جزو باستانی‌ ترین خوراکی‌ های روی کره‌ زمین هستند.

در واقع گیاه کنجد کُهن‌ترین گیاهی است که به‌خاطر دانه‌ها و روغنش کاشت می‌شود. کنجد در فرهنگ سرزمین‌ های شرقی، مدیترانه‌ ای و آفریقایی، ارزش بالایی دارد و هزاران سال است که برای خوش‌ طعم کردن غذا، تهیه‌ روغن‌ و تقویت و سلامت پوست از آن استفاده می‌شود. کنجد نسبت به سایر دانه‌ ها، بیشترین مقدار چربی را دارد و به‌دلیل طعم فوق‌ العاده‌اش، به‌صورت‌ های مختلف از جمله ارده، روغن کنجد و غیره، در سراسر دنیا مورد استفاده قرار می‌ گیرد.

کنجد گیاهی علفی یک ساله است. این گیاه کرک دار با ساقه های افراشته ای که ارتفاع آن به سی تا شصت سانتی متر می رسد. گیاه کنجد دارای برگ های دمبر گلدار می باشد که برگ های پایینی آن لوب دار با بریدگی های سه تایی متقابل بیضی شکل می باشد. میوه کنجد کپسول مانند بیضی کشیده شکل افراشته با پوشش مخملی است. بخش دارویی گیاه کنجد دانه های آن می باشد. دانه های کنجد مرغوب ، کوچک، صاف و بیضی می باشد. رنگ دانه های کنجد نیز زرد رنگ مایل به قهوه ای است که دارای مزه شیرین و روغنی می باشد.

نحوه کاشت کنجد به این صورت که ابتدا زمین را آماده می کنند، سپس به دلیل کوچک بودن بذرهای کنجد آنها را با خاک و موا آلی مخلوط می کنند و در زمین مد نظر می پاشند. همچنین شما می توانید به صورت مکانیزه و ردیفی بذرهای کنجد را در زمین بکارید. نکته ای که وجود دارد این است که یکنواخت بودن زمین، عمق کاشت بذر و میزان بذر مورد استفاده در دستیابی به حداکثر بازدهی تاثیر دارد. پس از کاشت کنجد زمین را آبیاری می کنند.

1. دانه های کنجد سرشار از ویتامین B می باشد. برای کاهش درد دندان موثر است.
2. مصرف منظم کنجد در افزایش توان جنسی مردان موثر است.
3. کنجد سرشار از آهن ، منیزیم و فیبر می باشد.
4. کنجد دارای خواص آنتی اکسیدانی فراوانی است.
5. در درمان دیابت موثر است و کم خونی را درمان می کند.
6. کنجد از سرطان جلوگیری می کند و سلامت قلب و عروق را تضمین می کند.
7. در سلامت دستگاه گوارشی و همچنین سلامت تنفس و استخوان، دهان و دندان، چشم، اضطراب و ..مفید است.

عمدتاً مصرف خوراکی دارد و در صنایع داروسازی از آن به عنوان حلال در محلول‌ های تزریقی عضلانی استفاده می‌ شود و استعمال خارجی آن بر اندام‌ های مختلف بدن می‌باشد. روغن کنجد به عنوان پادزهر سموم نیز به کار گرفته می‌شود. همچنین در درمان لک سوختگی روی بدن استفاده دارد. مصرف مداوم کنجد می‌تواند بر تقویت حافظه تأثیرگذار باشد. روغن کنجد روغن خوراکی حاصل از دانه‌ های کنجد می‌ باشد که یک روغن پخت‌ و پز در کشورهای جنوب هند، چین، ژاپن، خاورمیانه، کره استفاده می‌شود و همچنین به عنوان یک تقویت‌ کننده عطر و طعم در غذاهای آسیای جنوب شرقی کاربرد دارد. روغن کنجد از دانه کنجد غنی شده گرفته شده‌است که جایگزین پزشکی گردیده‌ است. به عنوان ماساژ سنتی و انواع شیوه‌ های درمانی به روز استفاده می‌شود. پزشکی سنتی در هند واقع در منطقه «آیورودا» از روغن کنجد جهت آرام کردن علائم مربوط به استرس استفاده می‌شود. تحقیقاتی که در حال اجرا است، نشان می‌ دهد که وجود آنتی‌ اکسیدان غنی شده و چربی‌ های اشباع نشده در روغن کنجد می‌تواند به کنترل فشار خون کمک کند. این روغن به عنوان محبوبترین روغن در آسیا و همچنین یکی از اصلی‌ ترین محصول روغنی شناخته شده‌است، به‌ منظور استخراج روغن با توجه به محدودیت برداشت دستی وجود دارد امروزه از روش‌های مدرن برای تولید آن استفاده می‌گردد.

از کنجد برای ساخت دارو استفاده می شود. در پخت نان از کنجد استفاده می شود. برای انواع نوشیدنی ها و پخت کیک و شیرینی از استفاده می شود. از دانه های کنجد برای ساخت روغن استفاده می شود.

دانه‌ های جدا شده‌ و آنهایی که هنوز نرسیده‌ اند، برای تولید روغن کنجد نگهداری می‌شوند. آردی که بعد از استخراج روغن باقی می‌ماند (به آن کنجاله‌ کنجد می‌گویند) تقریبا ۳۵ تا ۵۰ درصد آن پروتئین است و مقداری هم کربوهیدرات دارد و به همین دلیل یکی از بهترین و مغذی‌ ترین خوراک‌ های ماکیان و سایر حیوانات اهلی به‌ حساب می‌آید.

کره‌ی کنجد یا ارده (tahini) نیز یک شیوه‌ بسیار خوب دیگر برای مصرف کنجد است. اگر به آجیل و مغزها حساسیت دارید، ارده می‌تواند جایگزین مناسبی برای انواع کره‌ آجیل باشد. ارده یا کره‌ کنجد معمولا از دانه‌ های برشته‌‌ شده‌ی کامل کنجد تهیه می‌شود و به همین علت محصولی است که نسبت به دانه‌ های خالص و کامل کنجد، فرآوری بیشتری روی آن انجام شده است که البته همچنان مفید و خوشمزه است. ارده در بعضی از غذاهای کشورهای مدیترانه و خاورمیانه مانند هوموس و باباگانوش وجود دارد. در خیلی از غذاها یا پیش‌ غذاهای آسیایی مانند بادمجان کبابی، خوراک کاری و انواع سس نیز از کره‌ی کنجد استفاده می‌شود.

اگر می‌خواهید در خانه از دانه‌ های کامل کنجد استفاده کنید می‌توانید آنها را در یک ماهیتابه‌ با حرارت کم تا متوسط برشته کنید تا به رنگ طلایی یا قهوه‌ای درآیند و عطر و بوی آجیلی این دانه‌ ها بیشتر شود. فرایند برشته کردن دانه‌های کامل کنجد، تنها چند دقیقه زمان می‌خواهد، پس حواس‌ تان باشد تا نسوزند و سیاه نشوند، چون در این صورت بوی ناخوشایندی از آنها بلند می‌شود!

مطمئنا متداول‌ ترین شیوه‌‌‌ی استفاده از دانه‌ های کنجد، برشته کردن آنها، تهیه‌ کره‌ی کنجد و استفاده از آن در هوموس و سایر پیش‌ غذاهای خاورمیانه‌ ای است. هوموس، ترکیبی ساده و سالم از نخود، سیر و ارده است و می‌توانید به‌ راحتی آن را در خانه درست کنید. باباگانوش هم با بادمجان کبابی و با چاشنی ارده، آبلیمو، سیر و نمک درست می‌شود. می‌توانید به سالادها و سس‌ها، روغن کنجد اضافه کنید و برای مزه‌دار کردن مرغ و گوشت، از روغن کنجد استفاده کنید. می‌توانید دانه‌های کامل کنجد را به نان‌ های خانگی بدون گلوتن‌، نان بیگل و نان همبرگر بیفزایید و با الهام از ایده‌ های هندی، یونانی، سیسیلی و فرانسوی، دانه‌ های کنجد را در کیک‌ها و دسرها هم به‌ کار ببرید.

اسلایس و خشک شده است و بدون هیچ گونه مواد افزودنی و نگهدارنده است. این لیمو ها کاملا بدون تلخی و مواد شیمیایی هستند.

استفاده از لیموترش تازه در غذا بسیار با ذائقه ایرانی‌ها جور در می‌آید و به عنوان یک چاشنی سالم و طبیعی در انواع غذاها، دسرها و حتی نوشیدنی‌ها استفاده می‌شود. شاید همین نکته و توجه به خواص لیمو ترش باعث شده آن را خشک کرده و از خشک آن نیز استفاده کرد.

لیمو خشک اسلایس برای استفاده در چایی، دمنوش و انواع غذهای خانگی بسیار مناسب است. لیمو ترش در ناطق گرم و شرجی در ایران می روید به ویژه شهرهای میناب و جهرم دارای بهترین لیمو های ترش هستند. لیموهای ایرانی نسبت به لیمو خارجی ریز تر است اما ترش تر و آبدار تر است.

طرز تهیه لیمو خشک اسلایس:

اسلایس لیمو خشک، بعد از این که لیمو تازه شسته و ضدعفونی شود توسط دستگاه اسلایسر در اندازه‌های دقیق و یکسان برش می‌خورد و سپس در دستگاه خشک‌کن میوه با درجه حرارت مناسب خشک می‌شود.

لیمو خشک اسلایس سرشار از ویتامین ث است به همین جهت سیستم ایمنی بدن را تقویت کرده و در سم زذایی بدن نقش مهمی را ایفا می کند. لیمو منبع غنی از ویتامین D است و می تواند در تقویت استخوان ها و سیستم غضروفی بدن کمک شایان توجهی کند. همچنین بسیار مناسب برای استفاده مادران شیرده و باردار است.

از لیمو ترش اسلایس می توانید در تهیه چای یا دمنوش استفاده کنید. برای این منظور می توانید هم ۲ تا ۳ اسلایس از لیموها را (بنا بر ذائقه خود) با چای خشک مخلوط کرده، سپس در قوری ریخته و روی آن را با آب جوش بریزید و به مدت ۵ الی ۱۰ دقیقه اجاره دهید تا دم بکشد. سپس نوش جان کنید. در روش دوم می تواتید یک اسلایس از لیمو ها را مستقیما داخل لیوان چایی انداخته تا خیلی سریع تر از عطر و بوی آن بهره مند شوید.

همچنین می توانید از این اسلایس ها برای تزئین خورش قیمه یا قرمه سبزی استفاده کنید و جلوه ای زیبا به میهمانی خود ببخشید. استفاده از این لیمو ها را در دمنوش های مختلف به ویژه دمنوش گل گاو زبان توصیه می کنیم. همچنین توجه داشته باشید، لیموی خشک شده در اثر عمل تخمیر، کمی تلخ می‌شود، بنابراین برای جلوگیری از تلخ شدن غذا پیشنهاد می‌کنیم قبل از افزودن، تخم‌های آن را درآورید.

به طور کلی لیمو ترش خشک شده را به دلیل دارا بودن مواد فراری که عامل ایجاد عطر و بوی آن است، حتما باید در جای خشک و خنک مانند یخچال نگه دارید. لیمو ترش اسلایس را دور از نور مستقیم خورشید نگه دارید. درصورتی که قرار بر استفاده بیش از ۶ ماه است، لطفا در شرایط فریز نگهداری شود.

مطمئن باشید تا درب ظرف نگهداری لیمو ترش اسلایس محکم است و هیچ گونه رطوبتی به داخل آن نفوذ نمی کند. در بهترین شرایط نگه داری می توانید لیمو ترش اسلایس را یک سال در ظرف دربسته نگه دارید.

گیاه گلپر پروتئین آبی از جمله گیاهان چند ساله به حساب می آید. این گیاه از خانواده جعفری و از گیاهان چتریان می باشد. رشد اولیه این گیاه به کندی صورت می گیرد. روش کاشت گلپر به دو طریق بذر و نشاء صورت می پذیرد. در مناطق مرتفع و کوهپایه ای قابلیت رشد دارد.

گلپر نسابیده موجود در سایت پوپونیک با کیفیتی بسیار عالی ارائه می شود.

گیاه گلپر از جمله گیاهان گلدار علفی است. این گیاه چند ساله و از تیره چتریان و ازخانواده جعفری است. گیاه گلپر بیشتر در مناطق کوهستانی، مرتفع نمناک و کوهپایه ای رشد می کند. گل های گلپر به رنگ سفید در انتهای بالای گیاه ظاهر می شود. میوه گیاه گلپر به شکل تخم مرغی و اندکی ضخیم و به رنگ سبز تیره می باشد. گیاه گلپر بسیار معطر است. از گلپر در ایران به عنوان ادویه در آشپزی استفاده می شود. برگ های این گیاه به صورت چاک چاک شده می باشد، بطوری که برگ به چند نیمه برگ تقسیم می شود. دانه های خشک شده گیاه گلپر همراه با غذا به عنوان ادویه مصرفی عمومی مورد بهره برداری قرار می گیرد. توجه داشته باشید که برگ ها ساقه ها و غنچه های نورسیده ی گیاه نیز مورد استفاده قرار می گیرد. گیاه گلپر را معمولا خشک کرده و مورد استفاده قرار می دهند.

روش کاشت گیاه گلپر به دو صورت انجام است به صورت نشاء و به صورت بذر است. در هنگام کاشت به صورت نشاء شما باید قبل از هرچیزی خاک و زمین مورد نظر را برای کاشت آماده نمایید و سپس آبیاری نموده و نشاء را در داخل زمین بکارید و سپس آب دهید. برای کاشت گلپر از بذر از بذرهای تازه استفاده نکنید و سعی نمایید از بذرهای قدیمی استفاده کنید. بذر را در هوای آزاد در مخلوطی از کود ، ماسه و خاک قرار دهید این بذر پس از مدتی جوانه می زند که پس از جوانه زدن باید آن را به زمین اصلی انتقال دهید. رشد اولیه این گیاه به کندی صورت می گیرد و در سال اول همچون بوته ای ساده است که ارتفاع آن به ۳۰ الی۶۰ سانت می رسد، از سال دوم بوته رشد بیشتری می کندو ارتفاع آن به ۱۳۰ تا ۱۹۰ می رس . ریشه گلپر دارای یک ریشه ضخیم هویج مانند است. کاشت گلپر به فضای زیادی نیاز دارد، چرا که عرض بوته به ۳۵ تا ۱۳۰ سانت می رسد گیاه گلپر توسط ریشه و بذر قابل کشت است.

1. اسانس گلپر دارای خواص آنتی اکسیدانی است، که در کاهش خطرات قلبی و عروقی موثر است.
2. گیاه گلپر ضد عفونی کننده است، ترشحات معده را زیاد می کند، سموم موجود در بدن را نیز دفع می کند.
3. برای کمردرد موثر است.
4. دفع کننده بلغم و باد شکم و همچنین نفع شکم می باشد.
5. استفاده از گلپر در تسکین سینه درد موثر است و سکسکه را درمان می کند و اشتها آور خوبی به حساب می آید.
6. در تقویت حافظه، سیاتیک و … موثر است.

توجه داشته باشید که مصرف بیش از حد گلپر باعث سقط جنین می شود. پس زنان باردار از این گیاه کمتر استفاده نمایند.

از گلپر برای مصارف دارویی و همچنین طب سنتی استفاده می شود. گیاه گلپر یک چاشنی خوش طعم برای غذاهای محصوب می شود به همین منوال در آشپزی کاربرد دارد.

۲۰ گرم، برای نرم کردن گوشت راسته، برگر و انواع استیک استفاده میشود، برای ترد و آبدار نمودن هر کیلو گوشت مناسب می باشد و همچنین به صورت پاشیدن بر روی سطح گوشت، حداقل یک ساعت قبل از گریل یا کباب کردن بهتر می باشد، نرم کننده گوشت پروتئین آبی، مکمل آنزیم های طبیعی تجزیه بافت گوشت می باشد